دلم بارون می خواهد... 

فقط بارون..با یک بغض به اندازه تمام دلتنگی هایم..

بعد تو هم بنشینی کنار پنجره

و هردو باهم..قطره های بارون را بشماریم..

یک

دو

سه

…

و بعد اصلا یادمان برود 

که همه اینها خیال است..

تو؟

بارون؟

من؟

بارون ببار …

بگذار اشک هایم غریب نباشند ….

بارون که بند بیاید تازه خاطره شروع می کند به چکه کردن! 

زیر بارونم بی چتر …

تنها بینی سرخم لو میدهد مرا که باریده ام همراه ابرها ، اما …

تابلوی قشنگی شده ایم : من و جاده و بارون !

تلنگر کوچکی است بارون ، وقتی فراموش می کنیم آسمان کجاست!!!

بارون ببار و تمام خاطره ها را بشور

تمام دوستت دارم ها

آدم ها خیلی زود همراهان صمیمی را فراموش میکنند...

همین که بارون بند آمد خیلی ها چتر هایشان را جا میگذارند...